Zaczęło się od polonistyki, którą studiowałam na Uniwersytecie Jagiellońskim, potem było dwuletnie studium dziennikarskie i 22 lata pracy w dwóch regionalnych gazetach: „Dzienniku Polskim” i „Gazecie Krakowskiej. Tam przeszłam niemal wszystkie stopnie zawodowego wtajemniczenia, byłam reporterką miejską, publicystką polityczną, kierowniczką działu Kraków i zastępczynią redaktora naczelnego. Zarządzając kilkunastoosobowym zespołem, uczyłam się na własnych błędach. Dziś, wspominając te czasy, żartuję i żałuję, że nie skorzystałam wtedy z usług coacha albo mentora. 

Przez te wszystkie lata hobbystycznie zgłębiałam, jak działa nasz umysł i co na to wpływa. Czytałam, jeździłam na kursy, warsztaty. Najbardziej fascynowało mnie holistyczne podejście do rozwoju człowieka, praca z ciałem, praca z głosem, wpływ diety, snu. Intuicyjnie czułam, że jest ono bardziej skuteczne niż jedynie praca mentalna. Doświadczałam więc, testowałam różne rozwiązania, dzieliłam się nimi z przyjaciółmi. To właśnie oni namówili mnie, bym zawodowo zajęła się pomaganiem ludziom w rozwoju osobistym. 

W międzyczasie spełniłam swoje dziecięce marzenie i zostałam projektantką wnętrz. Dwa lata spędzone w Krakowskich Szkołach Artystycznych na dobre rozruszały moją prawą półkulę, wiele dowiedziałam się też o psychologii przestrzeni, którą teraz łączę z rozwojem osobistym w mojej autorskiej metodzie „Zaprojektuj siebie, zaprojektuj sobie”. 

Jesienią 2019 roku trafiłam do Szkoły Coachów Akademii SET, realizującej program akredytowany przez ICF, międzynarodową federację coachingu. Poznałam tam wspaniałych ludzi, z którymi kontakt utrzymuję do dziś. I… zajrzałam w siebie podczas treningowych sesji. To było cenne doświadczenie. Jestem przekonana, że pracę z drugim człowiekiem należy zacząć od pracy ze sobą.

Rok poźniej sięgnęłam do książki Macieja Bennewicza „Coaching i mentoring w praktyce. Podejście kognitywistyczne”. Czytałam zachłannie, z każdą stroną uświadamiając sobie, jak bardzo ta wiedza jest bliska moim zainteresowaniom. Gdy kończyłam książkę, wpadła mi w oczy informacja, że właśnie w Instytucie Kognitywistyki rozpoczyna się kurs mentoringowy. Nie wahałam się nawet przez chwilę. 

Dziś mogę powiedzieć, że to był przełomowy moment. Pogłębiłam i usystematyzowałam wiedzę, którą gromadziłam latami. I, co najważniejsze, utwierdziłam się w przekonaniu, że jestem na właściwej drodze. Są ludzie, z którymi spotkanie odmienia nasze życie. Maciej Bennewicz z pewnością do nich należy.

Moje nowe życie właśnie się rozpoczęło. Stąd też decyzja o założeniu Fundacji „Turkusowa Droga”. Ma ona pomagać m.in. osobom na zawodowym zakręcie, szukającym swojego miejsca na Ziemi. Mnie się udało. Teraz dzielę się doświadczeniem, dodaję odwagi i udowadniam, że ograniczenia są jedynie w naszych głowach. To drugi, równie ważny obszar mojej pracy. 

Prywatnie uwielbiam być blisko natury, ta bliskość daje mi spokój i moc. Jeżdżę na rowerze, chodzę po górach, pływam żaglówką. Czytam, słucham, maluję. Uwielbiam dawać rzeczom, najczęściej meblom, drugie życie.